| Co to jest tarczyca? Tarczyca to niewielki gruczoł, położony u podstawy szyi, kształtem przypominający motylka, który produkuje i wydziela do krwi 3 hormony:
|
Wypadanie włosów może być objawem wielu chorób, także tych o podłożu autoimmunologicznym. W przypadku choroby tarczycy możemy tracić włosy zarówno w przypadku niedoczynności jak i nadczynności tarczycy. Co robić aby ten proces zahamować bądź zmniejszyć? Jak sobie radzić z wypadaniem włosów przy chorobach tarczycy? |
Tarczyca, właściwie gruczoł tarczowy, położona jest u dołu szyi przed tchawicą. Ten niewielki organ odpowiedzialny jest za wytwarzanie hormonów tarczycy, które sterują przemianą materii w tkankach i narządach organizmu. Prawidłowy poziom hormonów tarczycy, nie ma wpływu na jakość naszych włosów. Choroby tarczycy, takie jak niedoczynność i nadczynność, które nie są pod kontrolą, najczęściej skutkują nadmiernym wypadaniem włosów. Zaburzeniom pracy tarczycy, często towarzyszy wypadanie włosów. Nadmiar hormonów, jak również zbyt niski ich poziom powodują zmiany we włosach, osłabienie kondycji cebulek włosowych. Nie są dostarczane odpowiednie ilości składników odżywczych do mieszka włosowego bez którego nie ma możliwości prawidłowego przebiegu rozwoju włosa. Nasilone wypadanie włosów może być jednym z objawów chorób tarczycy, dlatego przeprowadzając wywiad w kierunku diagnostyki wypadania włosów, lekarz - endokrynolog może zlecić wykonanie między innymi badania TSH, czyli hormonu tyreotropowego, w celu zarządzania produkcją hormonów tarczycy T3 i T4.
Brak równowagi hormonalnej, może wpływać również na poziom nawilżenia skóry oraz zmiany koloru skóry. U niektórych kobiet zauważa się także rozwój trądziku różowatego. Dodatkowo mogą występować zaburzenia pigmentacji w formie ostudy (rodzaj przebarwienia skóry) oraz nadwrażliwości skóry, objawiająca się rumieniem i popękanymi naczynkami.
Przy niedoczynność tarczycy oprócz wypadania włosów często zauważamy, że tracą one blask są przesuszone oraz końcówki łatwo się rozdwajają. Metabolizm osób chorych na niedoczynność tarczycy spowalnia, stąd między innymi, skóra staje się sucha.
Konieczne jest zadbanie o odpowiednie nawilżenie skóry nie tylko twarzy ale również całego ciała. Pamiętajmy o łokciach, kolanach i stopach, tutaj bowiem możemy zaobserwować nadmierne rogowacenie naskórka. Naskórek w miejscach zmienionych chorobowo szczególnie na łokciach i kolanach jest szorstki, sprawia wrażenie brudnego, gdyż skóra w tych miejscach ma ciemniejszy odcień. Dodatkowo obrzęki tkanki łącznej powodują, że z rana czujemy się opuchnięte i niepodobne do samych siebie, a obrączka czy pierścionek na palcu z trudnością się przesuwa.
Jak zadbać o skórę? Kremy do twarzy powinny być lekkie, takie, które nie niszczą naturalnej bariery hydrolipidowej skóry. Kwas hialuronowy ma właściwości kojące i ochronne, doskonale sprawdza się więc jako składnik kremu nawilżającego, do stosowania niezależnie od wieku i stanu skóry. Oprócz kwasu hialuronowego dobrze mogą się sprawdzić produkty które w swoim składzie zawierają:, hydrolizaty protein, wosk jojoba, wosk pszczeli, lanolina, mocznik i ceramidy.
Ponadto warto do pielęgnacji wprowadzić peeling enzymatyczny. Regularne złuszczanie martwego naskórka należy przeprowadzać jeden raz w tygodniu. Dodatkowo należy pamiętać o całorocznym stosowaniu kremów z filtrem neutralizujących promieniowanie UV, które zapobiegają powstawaniu wolnych rodników.
Oprócz zmian na skórze to co często zdarza się zauważyć osobom z niedoczynnością tarczycy to zmiana kondycji paznokci. Paznokcie rosną wolniej, rozdwajają się i są kruche. Warto regularnie stosować znany domowy sposób, kąpiele dłoni w ciepłej oliwce oraz codziennie dostarczyć odpowiedniej suplementacji witaminowo- mineralnej. W aptekach jest wiele produktów z odpowiednio dobraną kompozycją na regenerację włosów, skóry i paznokci.
Przy niedoczynności tarczycy poziom TSH jest zazwyczaj wysoki. Objawy, które powinny być dla nas sygnałem aby udać się do endokrynologa to przybranie na wadze, opuchnięcie skóry, pogrubienie szyi (tzw. wole), senność i męczliwość, stany depresyjne, marznięcie dłoni i stóp, oraz przesuszona skóra i słabe, kruszące się oraz matowe włosy. U kobiet z niedoczynnością mogą też wystąpić problemy z miesiączką. Wysoki poziom TSH i hormonów tarczycy powoduje, że przysadka produkuje więcej prolaktyny, która z kolei hamuje występowanie krwawienia.
Nadczynność tarczycy oprócz intensywnego wypadania włosów objawia się często nagłą utratą wagi, zaburzeniami snu oraz ciągłym uczuciem gorąca. Organizm produkuje nadmiar hormonów oraz przyspiesza metabolizm, a to skutkuje między innymi tym, że skóra staje się cieńsza, co zwiększa jej wrażliwość. Ma skłonności do zaczerwieniania się, szybciej się poci.
U osób z nadczynnością tarczycy obserwuje się także wzmożoną aktywność gruczołów łojowych. W wyniku nadmiernej pracy gruczołów łojowych skóra staje się błyszcząca i sprawia wrażenie tłustej. Dotyczy to głównie skóry twarzy, głowy, klatki piersiowej, pleców i ramion. Warto więc stosować kosmetyki pielęgnacyjne, kremy, szampony i odżywki których zadaniem jest wyciszenie skóry. Osoby cierpiące na nadczynność tarczycy mają zazwyczaj cienkie, jedwabiste włosy, charakteryzujące się bardzo powolnym wzrostem. Drażetki Merz Spezial do kupienia w aptece mogą być pomocne w kuracji regeneracyjnej dla wzmocnienia cienkich włosów.
Kolejnym objawem nadczynności są problemy z paznokciami. Czubki paznokci podwijają się, stają się łamliwe i pomarszczone.
Przy nadczynności tarczycy może się zdarzyć, że jesteśmy nadpobudliwe, i mamy zmienne nastroje. Możesz mieć także problemy ze spaniem oraz ciągle jest ci gorąco. Do częstych objawów należą też wytrzeszcz oczu i suchość w ustach. Jednak przy regularnym braniu leków i stałym konsultowaniu wyników z endokrynologiem niekorzystne objawy powinny się wyciszyć.
Na kondycję naszych włosów, paznokci oraz skóry ciała wpływa to co znajduje się w codziennie spożywanych posiłkach. Spożywane przez nas produkty mają bezpośrednio wpływ na funkcjonowanie organizmu, a także na przebieg choroby. Dieta osób, u których stwierdzono niedoczynność tarczycy, powinna ograniczać spożywanie węglowodanów prostych, które co prawda są niezbędne do spalania białek i tłuszczów, ale powodują dodatkowy wzrost masy ciała u chorego. Dietetycy zalecają ograniczenie spożywania słodyczy, ziemniaków, ryżu, makaronów, kasz, produktów mącznych, w tym także chleba.
Do codziennej diety warto natomiast włączyć białka, które sprzyjają większemu wydatkowaniu energii na trawienie i nie odkładają się w postaci tkanki tłuszczowej. Zaleca się zwłaszcza takie produkty, jak chude mięso, chude ryby oraz nabiał. Pozytywny wpływ na zdrowie osób z niedoczynnością tarczycy mają również owoce w tym orzechy brazylijskie oraz warzywa.
Na kondycję naszych włosów, paznokci oraz skóry ciała wpływa to co znajduje się w codziennie spożywanych posiłkach. Spożywane przez nas produkty mają bezpośrednio wpływ na funkcjonowanie organizmu, a także na przebieg choroby. Dieta osób, u których stwierdzono niedoczynność tarczycy, powinna ograniczać spożywanie węglowodanów prostych, które co prawda są niezbędne do spalania białek i tłuszczów, ale powodują dodatkowy wzrost masy ciała u chorego. Dietetycy zalecają ograniczenie spożywania słodyczy, ziemniaków, ryżu, makaronów, kasz, produktów mącznych, w tym także chleba.
Do codziennej diety warto natomiast włączyć białka, które sprzyjają większemu wydatkowaniu energii na trawienie i nie odkładają się w postaci tkanki tłuszczowej.
Zaleca się zwłaszcza takie produkty, jak chude mięso, chude ryby oraz nabiał. Pozytywny wpływ na zdrowie osób z niedoczynnością tarczycy mają również owoce w tym orzechy brazylijskie oraz warzywa.
Niestety nie wszystkie warzywa są zalecane. Z jadłospisu trzeba wyłączyć surową kapustę, brokuły, kalafior, brukselkę, rzodkiew, gorczycę oraz soję, które spożywane w nadmiernych ilościach, ograniczają wchłanianie niezbędnego jodu. Dobrze jest także pić wodę mineralną wzbogaconą o jod.
Założenia diety przy nadczynności tarczycy opierają się zasadach zdrowego żywienia.
Jej celem jest zapobieganie wyniszczeniu organizmu, przy zbyt szybkiej utracie masy ciała, który towarzyszy chorobie. W diecie powinno znaleźć się białko, tłuszcze oraz węglowodany. Białko, stanowić powinno około 12–15% wartości energetycznej diety. Głównym źródłem białka powinny być chude mięsa, ryby, jaja oraz suche nasiona roślin strączkowych. Zaleca się wyższą zawartość białka w diecie osób z ubytkiem masy ciała. Tłuszcz, gównie w postaci tłuszczów pochodzenia roślinnego, ze względu na potrzebę dostarczenia odpowiedniej ilości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny omega-3 o działaniu immunostymulującym. Źródłem tego składnika odżywczego w diecie powinien być olej lniany, rzepakowy, oliwa z oliwek, orzechy, zwłaszcza włoskie, świeżo mielone nasiona lnu, pestki dyni, słonecznika, awokado oraz oliwki. Tłuszcz powinien stanowić 20–35% wartości energetycznej diety. Węglowodany powinny stanowić 50–70% wartości energetycznej diety.
